Дәстүрлі TopDoc.me конкурсында жеңімпаз анықталды — нейрохирург Анатолий Семенович Остапенко.
Пациенттер, әріптестер және TopDoc.me қызметкерлері жыл сайынғы үздік дәрігер конкурсының жеңімпазын құттықтайды! 2023 жылы ең лайықты деп 40 жылдан астам тәжірибесі бар нейрохирург Анатолий Семенович Остапенко танылды.
Анатолий Семенович – медицина ғылымдарының кандидаты, Мәскеу, Омбы және Алматы клиникаларында үлкен жұмыс тәжірибесі бар ең жоғары санаттағы нейрохирург-травматолог. Сондай-ақ, ол С.Д. Асфендияров атындағы ҚазҰМУ кафедраларында неврология және нейрохирургия пәндерінен табысты дәріс береді.
Доктор Остапенко жүйке жүйесінің барлық бұзылыстарымен жұмыс істейді, ми мен жұлын аурулары мен зақымдануларын, сондай-ақ омыртқа жарақаттарын емдейді. Болевой синдром және бас мидың қан тамырлары патологиясы жағдайларына көмек көрсетеді.
Доктор Остапенко туралы оның пациенттері не айтады.
«Доктор Остапенко Анатолий Семеновичке консультацияға келдім, доктор өте білімді, өз ісінің маманы! Арнайы басқа қаладан келдім. Үлкен рахмет! Ұсынамын!»
«Анатолий Семенович Остапенко керемет, тамаша дәрігер. Қабылдау барлық үмітті ақтады»
«Доктор Остапенко өте ұнады! Барлық деректерімді қарап шығып, тыныштандырды! Бір жылдан астам уақыт бойы уайымдап жүрдім. Енді бір жылдан кейін келемін. Дәрігерге денсаулық».
Естеріңізге сала кетейік, TopDoc.me «Жылдың үздік дәрігері» конкурсы алтыншы рет өткізіліп отыр. Жыл сайын TopDoc.me пайдаланушылары үздік дәрігерді, үздік балалар дәрігерін жана ең үздік клиниканы таңдайды. Дауыс беру алгоритмі өте қарапайым және сенімді: қабылдаудан кейін пациенттер өз пікірлерін қалдырады. Бұл алдаудың алдын алып, жеңімпаздар нағыз мықты дәрігерлер мен медицина орталықтары болуын қамтамасыз етеді. Жыл бойы дауыс беру барысын сайттағы беттен бақылауға болады. Таңдаудың әділдігін бұрынғы жылдардағы барлық жеңімпаздардың табысты әрі сұранысқа ие дәрігерлер екендігі дәлелдейді.
Дәстүр бойынша TopDoc.me командасы жеңімпазды құттықтады және біз Анатолий Семеновичтен оның медицинадағы мансабы туралы сұхбат алдық.
- Анатолий Семенович, басына қайта оралсақ - неліктен дәрігер болуды шештіңіз?
- Шынымды айтсам, бұл біздің отбасылық дәстүр: менің әжем Лидия Борисовна Гавловская дәрігер болған, мен оның жолын қудым. Өзім Украинадан боламын. Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде оккупацияда жүріп, әжем адамдарға көмектесті, емдеді. Оның істегенін бала кезімнен қатты ұнататынмын.
Мектепті бітіріп, батыс Украинадағы Тернополь медициналық институтына түстім. Травматолог болуды қатты қаладым. Бірақ біздің түлектер 400 адам болатын, оның 10-ы хирург, 10-ы гинеколог, қалғаны – терапевттер. Маған травматолог болғың келсе, Қазақстанға бар деді. Сөйтіп 1981 жылы институтты бітіргеннен кейін Қазақстанға, Арқалыққа келдім. Ол кезде бұл облыс орталығы, боксит өндіру дамыған гүлдену жылдары болды.
Алдымен мен хирургия бойынша интернатурадан өттім, менде өте жақсы ұстаздар болды, көп нәрсені үйретті. Содан кейін болашақ жарымды кездестірдім - қазақ қызы, оған үйленіп, тағдырым Қазақстанмен мәңгілік байланыстырды.
- Нейрохирургияға қалай келдіңіз?
- Нейрохирургия өзінің күрделілігімен қызықтырды. Алғашқы мамандануды Киевте өттім, кейін клиникалық ординатура Мәскеуде болды. Осылайша 42 жыл бұрын нейрохирургия жолына түстім. Алғашқы пациентімді есіме аламын - бас сүйек ми жарақаты бар жас жігіт. Интернатураны жаңа аяқтағанмын, бірақ скальпель алып, ота жасағанмын. Әкесі Молдавиядан осы жігіттің әкесі келген. Бұл ота сәтті аяқталды, олар үйлеріне бақытты оралды. Кейін тәжірибе жинақтау жылдары өтті.
Кейбір хирургиялық әдістерді енгізгеніммен мақтанамын. Мысалы, мен Қазақстанда плекситтер – иық өріміне зақым келтіру отасын жасаған жалғыз нейрохирургпін. Сондай-ақ, алғаш рет төменгі жақ декомпрессиясын қолдандым, қазір оны Қазақстандағы барлық нейрохирургтер қолданады.
Қазақстанда алғаш рет геморрагиялық инсульттерге ота жасадым. Бұл 90-шы жылдары Павлодарда болды. Өз әдістемемді жасадым. Инсульт – бұл мидың қан кетуі. Осы қан кетулерді жою кезінде үлкен кесумен операция жасалып, үлкен сүйек фрагментін алып тастап, гематоманы алып тастады. Бірақ мұндай науқастар көбінесе бірнеше күн ішінде қайтыс болатын. Себебі қан кетудің өзі ауыр жағдай, оны одан әрі операция жарақаттауымен ушықтырады. Сондықтан мен басқа әдісті қолдануды шештім: кішкене кесу, 2-3 см жасағанмын, бас сүйегінде кішкене тесік жасап, арнайы инемен гематоманы сорып алдым. Жарақат ең аз дегенде болды, науқастар тірі қалды. Осы әдісті Павлодарда, кейін Омбыда, Алматыда Орталық қалалық клиникалық ауруханада қолдандым. Кейін Калкаман ауруханасының нейрохирургия бөлімінде бұл әдісті қолдана бастады.
- Жаңа әдістерді ойлап табуға не көмектесті?
- Мәскеуде мен Боткин атындағы ауруханада клиникалық ординатурадан өттім. Ординатурада оқуымды жаңа бастаған кезде профессор мені шақырып алып: «Сен кім болғың келеді? Жай ғана дәрігер ме немесе ғылымға үлес қосатын дәрігер ме?» деп сұрады. Әрине, ғылымды дамытуға үлес қосқым келетінін жауап бердім. Сол кезде профессор мені алты айға мәйітханаға жіберді - қол мен аяқтың жүйкелерін зерттеуге. Бұл дағды оқулық емес, практика жүзінде қалыптастырылған. Кейін, мысалы, травматологтар қол-аяқта ота жасап жатқанда, мысалы иық жарақатында, олар алдымен мені шақырып, мен оларға жарақатталған жүйкені анықтап көрсететінмін, содан кейін олар операцияны жалғастыратын.
- Сіздің тәжірибеңізде көптеген қызықты жағдайлар болған шығар...
- Омбыда 16 жасар бала басына оқ тигенде осындай жағдай болды. Достарымен кішкентай калибрлі тапаншамен ойнап жүргенде, кетік кездейсоқ сол көзінің шекесіндегі жерге атылған. Пішыны кішкентай бұл оқ маңдайдан бас сүйекке еніп, дәл екі үлкен көктамыр түйісетін жерге кептеліп қалған.
Мен кезекшілікте болдым, осы баланы отаға алдық. Шекесіндегі тесік ашып, жарақатын тазалап, бас сүйек артындағы тесікті ашып, оқты алып тастадым, ал қан кетпеуі үшін көктамырды саусақпен қысқаным. Содан кейін бұл тамырларға бұлшықет бөлігін тіктім. Баланың бас сүйегі артындағы тесік арқылы оқ жолы көрініп тұрды.
Жасөспірім реанимацияда жатыр, әкесін тек 7-ші күні кіркізген едім. Сол кезде бала өзіне келіп, көздерін ашып, әкесін таныды. Яғни, ол ешқандай ауыр асқынусыз, салданусыз жазылып шықты, қазір ол тірі, дені сау, оқып, отбасы құрды және екі баланың әкесі. Мұндай жағдайлар ұзақ уақыт есте сақталады.
- Алматы кезеңі туралы айтыңыз.
- Мен 15 жыл бойы ЦГКБ-да операция жасадым. Мен травматологияның ақылы бөліміне кеңесші ретінде қабылдандым. Кейін маған 10 төсек берілді, мен операцияларға науқастарды қабылдадым. Кейін маған жедел жәрдеммен нейрохирургиялық профильдегі пациенттерді алып келетін бола. Мен невропатолог ретінде кеңес беретінмін, инсульт пациенттерін жүргізетінмін, реанимацияда кеңес беретінмін және нейрохирург ретінде операция жасайтынмын - бәрін жасадым.
2004 жылдан бастап мен КазМУНО-да неврологиядан дәріс бердім, содан кейін С.Асфендияров атындағы медициналық университетте. Облыстық ауруханада жұмыс істедім және операциялар жасадым.
- Сізге пациенттер көбінесе қандай мәселелермен жүгінеді?
- Көбінесе остеохондрозбен, ауырсыну синдромдарымен келеді. Ауру синдромын емдеуде біз емдеудің тиімді әдістерін - бұл сакральды блокадаларды (сакральды канал арқылы блокадаларды) және нервтің электрлік стимуляциясын (нерв қысылған кезде, біз оның өткізгіштігін қалпына келтіреміз) біріктіреміз. Екінші кезеңде біз электрофорезді препаратпен қосамыз. Әдетте, пациенттер риза болып кетеді.
- Арқа және бел аурулары туралы көп жазылған және зерттелген. Неліктен бұл әлі де адамның денсаулығындағы ең үлкен мәселелердің бірі болып отыр?
- Біріншіден, біздің өмір салтымыз бұған ықпал етеді. Екіншіден, адамның организмінде қан тамырларымен байланыспайтын тіндер бар. Бұл көздің линзасы және омыртқааралық дискінің пульпозды ядросы. Пульпозды ядро фиброзды сақина ішінде жабық. Бірақ дискіде жарықтар пайда болғанда, фиброзды сақина шығып кетіп, пульпозды ядро қанмен алғашқы байланысына енеді. Аутоиммунды агрессия пайда болады, ағза өз тініне бөтен деп күреседі. Бұл шеміршек тін болғандықтан, иммундық жүйе адамның барлық буындарындағы шеміршек тініне, тек омыртқааралық дискінің пульпозды ядросына ғана әсер етеді. Бұл артриттерге, артроздарға және т.б. әкеледі. Сондықтан ауырсыну тек арқада ғана емес, сонымен қатар жамбас буындарында, тізе буындарында, қол буындарында, барлық омыртқа бойында.
Сакральды блокадаларды жүргізгенде, мен аутоиммундық қабынуды жою және тезірек емдеу үшін гормондарды енгіземін. Мұндай блокадалар өте тиімді.
- Ұлыңыз Олег Анатольевич сіздің жолыңызды қуған ба?
- Иә, мен екі дәрігерді тәрбиеледім. Екі ұлым бар, екеуі де невропатолог. Мұнда қатарымда үлкен ұлым жұмыс істейді. Ал кіші ұлым Оралда тұрып, жұмыс істейді, ол да қаладағы жетекші дәрігер.
- Анатолий Семенович, жолыңызды қарап отырып, не ойлайсыз?
- Шынымды айтсам, мен ештеңеге өкінбес едім. Әрқашан жұмысым қызықты, әрқашан пациенттеріме жанашырлықпен қарап отырамын, түсіністікпен қараймын. Қазақстанды жақсы көремін, кішкентай кезімнен-ақ бұл елге алып кетуін қалаған. Менің өмірімдегі барлық нәрсе жақсы өтті. Тағы да солай өмір сүрсем болады.
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
Доктор Остапенко А.С. арқа және бел аурулары және олардың емдеу әдістері туралы келесі мақалада айтып берді:
