Витилиго – терінің зақымдануы, дененің жеке бөліктеріндегі пигментацияның бұзылуы. Ағзадағы меланоциттер санының азаюына байланысты шаш пен торлы қабықтың пигментациясы да бұзылуы мүмкін. Көбінесе балалар мен жасөспірімдер ауруға бейім.
Витилигоның дамуының нақты себебі әлі анықталған жоқ. Сарапшылар бұл аурудың пайда болуының бірнеше негізгі нұсқаларын анықтайды:
Бастапқыда терінің бетінде немесе шырышты қабаттарда қызыл түсті кішкентай дақтары пайда болады, олар уақыт өте келе түс қарқындылығын жоғалтады және ақ немесе сүтті ақ түске ие болады. Дақтардың пішіні мен мөлшері әртүрлі, олар ұлғайып, бірігуі мүмкін. Витилигомен ауыратын науқастарда әдетте жағымсыз сезімдер болмайды.
Дақтардың орналасуына сәйкес витилигоның бірнеше формалары бөлінеді:
Аурудың қандай формада болатынын алдын-ала анықтау мүмкін емес. Көптеген науқастарда витилиго жылдар өткен сайын дами түседі және дақтар терінің көп бөлігін алады. Алайда, кейбір жағдайларда ауру өздігінен дамуын тоқтатады, өте сирек тері табиғи түске оралуы мүмкін.
Витилиго диагнозын қою кезінде дерматолог науқасты тексеріп, арнайы ультракүлгін сәуленің (Вуд шамы) астында дақтарды зерттейді. Қажет болса пациентке келесі зертханалық зерттеулер тағайындалуы мүмкін:
Қазіргі уақытта витилигоны емдеудің тиімді әдістері жоқ. Терапия жағдайды сақтауға және косметикалық ақауды азайтуға бағытталған. Дәрілік терапияда антиоксидантты препараттар мен иммуномодуляторлар қолданылады. Фототерапия, лазерлік терапия немесе хирургиялық емдеу де қолданылуы мүмкін, бірақ дақтардың қайтадан сол жерде пайда болмауына ештеңе кепілдік бере алмайды.
Витилигоның алдын алу үшін стресстік жағдайлардан аулақ болу, салауатты өмір салтын ұстану, қарқынды күн сәулесінен аулақ болу, теріні күйіп қалудан және жарақаттанудан сақтау ұсынылады.
