Жатыр мойынының эрозиясы – бұл жатыр мойынының бетінің түрлі өзгерістерін білдіретін ұғым.
Жатыр мойнының эрозиясы (ЖЭ) деп аталатын өзгерістер 40 жасқа дейінгі әйелдердің жартысынан анықталады. Жатыр мойнындағы жиі кездесетін бұзылулардың арасында эктопия бар, оны қате түрде эрозия деп атайды.
Эктопияны (эрозияны) диагностикалау үшін гинеколог кеңес беруі қажет, ол әдетте жатыр мойнының бетінен жағынды алып талдау жасайды және кольпоскопияны (қынап пен жатыр мойнын арнайы құрал кольпоскоп арқылы тексеру) өткізеді. Қажет болған жағдайда биопсия (ұлпаның кішкентай фрагментін зерттеу үшін алу) тағайындалады.
Жаткердің эрозиясы (эктопиясы) көбінесе симптомсыз өтеді. Кейбір жағдайларда келесі белгілер пайда болуы мүмкін:
Жатыр мойны эрозиясы айқын симптомдары болмаса да, инфекция мен басқа да қолайсыз салдардың көзі болуы мүмкін, сондықтан бұл бұзушылыққа күдік келтірілген жағдайда дереу гинеколог - дәрігерге қаралу қажет. Ерте анықтау жергілікті препараттармен жеңіл және жылдам емделуге мүмкіндік береді.
Орталық (жатыр мойны эрозиясы) емдеуге арналған дәрілік заттар әдетте антибактериалды, вирусқа қарсы және зеңге қарсы әсері бар препараттар қолданылады.
Бірақ көбінесе коагуляция (каутеризация) әртүрлі түрлерде пайдаланылады келесі жағдайлар үшін:
Барлық әдістердің оң және теріс жақтары, өз көрсеткіштері мен қарсы көрсеткіштері бар. Жатыр мойны эрозиясын (эктопиясын) емдеудің белгілі бір әдісін тек гинеколог дәреігер ғана таңдай алады.
Эктопияның ең қауіпті асқынуы жатыр мойнының қатерлі ісігі болып табылады, ол әйелдер арасындағы ең кең таралған онкологиялық аурулардың бірі. Бірақ эрозия қатерлі ісіктің пайда болуының себебі емес (көп жағдайда бұл адам папиллома вирусы), бірақ зақымдалған шырышты қабат инфекциялар мен вирустардың, соның ішінде адам папиллома вирусының қолайлы ортасына айналады.
Жалпақ және цилиндрлік эпителиалды жасушалар арасындағы шекараның ауысуы жатыр мойнының эктопиясының (эрозиясының) басты себебі болып табылады. Бұл туа біткен немесе шынайы эрозияның жазылуы, вирустық және бактериялық инфекциялар (хламидиоз, папилломавирус, уреаплазмоз, кандидоз, гонорея), қабыну процестері, химиялық немесе физикалық әсер ету салдарынан туындауы мүмкін.